Um ákæruvaldið
Einu aðilarnir sem geta sakað einhvern opinberlega um að hafa brotið lögin eru stofnanir sem hafa ákæruvald. Hlutverk ákærenda er að tryggja að þau sem brjóti lögin fái viðeigandi refsingu.
Ríkissaksóknari
Ríkissaksóknari er æðsta ákæruvaldið. Embættið sinnir samræmingu og eftirliti með framkvæmd ákæruvaldsins hjá öðrum stofnunum sem hafa slíkt vald. Ákærendur taka ekki við tilmælum frá öðrum stjórnvöldum um meðferð ákæruvaldsins.
Héraðssaksóknari
Héraðssaksóknari ákærir í málum sem lögregla rannsakar. Þetta eru alvarleg brot eins og manndráp og stórfelldar líkamsmeiðingar, kynferðisbrot, stórfelld fíkniefnabrot og brot í opinberu starfi.
Lögreglustjórar
Lögreglustjórar eru níu talsins um allt land. Embættin rannsaka og ákæra í öllum öðrum brotum en þeim sem héraðssaksóknari fer með.
Rannsókn lögreglu
Ákærendur ákveða hvort sakamál verði rannsakað eða ekki. Reglan er sú að það á ekki að rannsaka mál nema það liggi fyrir rökstuddur grunur um að lögin hafi verið brotin. Lögregla rannsakar svo málið. Markmið rannsóknarinnar er:
Að afla allra nauðsynlegra gagna til þess að ákærandi geti ákveðið hvort það eigi að gefa út ákæru á hendur einstaklingi.
Afla gagna til að undirbúa mál fyrir dómstólum.
Ábyrgð vegna rannsókna
Ákærendur eiga að leiðbeina lögreglunni um hvernig rannsóknin eigi að fara fram og ganga úr skugga um að farið sé eftir lögum.
Ákærendur eiga að tryggja að passað sé upp á grundvallarmannréttindi þeirra sem rannsóknin beinist að.
Ákærendur verða að hafa í heiðri þá grundvallarreglu að ekki má setja fram gögn sem aflað hefur verið með ólöglegum eða óheiðarlegum hætti.
Höfða mál eða fella mál niður
Þegar mál hefur verið rannsakað hjá lögreglu ákveða ákærendur hvað sé gert næst. Meginreglan er að það eigi að höfða mál á hendur þeim grunaða ef rannsóknin sýndi að það eru næg gögn til að sakfella viðkomandi. Ef svo er ekki, er ekki ákært. Þá er málið látið niður falla.
Höfða mál eða fella mál niður
Þegar mál hefur verið rannsakað hjá lögreglu ákveða ákærendur hvað sé gert næst. Meginreglan er að það eigi að höfða mál á hendur þeim grunaða ef rannsóknin sýndi að það eru næg gögn til að sakfella viðkomandi. Ef svo er ekki, er ekki ákært. Þá er málið látið niður falla.
Önnur tilvik
Falla frá saksókn
Ákærandi getur ákveðið að falla frá saksókn þótt hann telji gögnin nægja til þess að sakborningur verði sakfelldur. Ákærandi hefur takmarkaða heimild til þess að gera þetta og verður að beita þessu úrræði gætilega.
Fresta því að gefa út ákæru
Ákærandi má fresta því að gefa út ákæru þegar sakborningur hefur játað brot sitt. Þetta gildir helst um brot barna og ungmenna á aldrinum 15 til 21 árs.
Mál afgreitt hjá lögreglustjóra
Ákærendur hjá lögreglustjórum geta lokið málum án þess að leggja þau fyrir dómstól með ákæru. Í slíkum tilvikum greiðir sakborningur sekt og í sumum tilvikum er hann einnig sviptur ökurétti og/eða er gert að sæta upptöku ákveðinna eigna. Það eru aðallega mál vegna umferðarlagabrota og fíkniefnalagabrota sem lokið er með þessum hætti.